Serviceteam Willem II, nu op Amaliahof in Oisterwijk:

"Na de eerste kennismaking hebben wij goed gekeken en geluisterd om uit te zoeken waar de interesses van de cliënten liggen. Het gaat niet vanzelf om deze doelgroep, jongeren met complexe zorg, te raken.  

Een cliënt is de hele dag met haar telefoon en tablet bezig en heeft iedere dag pyjamadag. Haar liefde voor dieren is groot, ze mist haar werk en haar hobby paardrijden. Dus hebben we geregeld dat we bij iemand een paardje gaan borstelen. De gastvrouw zet alles klaar, en wij ontsmetten daarna alles weer.

Twee andere cliënten vangen Pokémons. Een van hen heb ik uitgedaagd om 10 kilometer te gaan wandelen en Pokémons te gaan vangen. Dit gedaan en na 2,5 uur wandelen had hij al belangrijke gevangen.

Weer een andere cliënt ontvangt ons niet graag. We krijgen ingang door middel van zijn konijn. Gaandeweg staat hij meer open voor contacten. Zijn grote hobby is zingen, karaoke en dit opnemen. Samen gaan we een rap schrijven, over hoe het is om nu thuis te moeten blijven."

Linda, Biesveld in Rijsbergen:

"Ik werk tijdelijk op Biesveld in Rijsbergen. We gaan met een gedeelte van de cliënten naar de Polder (dit is een dagbestedingscentrum in Rijsbergen). Ik neem dan ongeveer de helft van de cliënten mee en de andere helft heeft dagbesteding op Biesveld. Dit rouleert, zodat iedereen wel één keer per week naar de Polder gaat. Op de Polder hebben we activiteiten als spelletjes of sorteerwerkjes. Of we wandelen een stukje, maar natuurlijk met gepaste afstand.  

We hebben bijna drie weken met de hele groep in thuisquarantaine gezeten. Dit betekent een uitdaging, want op de woning is minder activiteitenaanbod. Een collega en ik hebben wat activiteiten opgezet. Het sporten deden we met een step. Ook waren er diverse spelvormen in de tuin. Daarnaast maken we tekeningen en kaarten voor familie en vrienden en hebben we nieuwe taakjes gemaakt."

Juul, De Spoorzone in Tilburg: "Nu de dagbestedingen dicht zijn, is het creatieve brein van mijn collega’s Geert en Bas en van mijzelf volop in werking."

Juul, De Spoorzone in Tilburg:

"Nu de dagbestedingen dicht zijn, is het creatieve brein van mijn collega’s Geert en Bas en van mijzelf volop in werking. Geert en Frank bieden dagbesteding aan op de woonvoorziening Veldhovenring in Tilburg. Er zijn daar veel bewoners die een actief werkend en sociaal leven hebben, dat nu ineens stil is komen te liggen. Op de Spoorzone is een erg mooie coffeecorner, waar enkele van onze cliënten dagelijks mee werken. We hebben er nu voor gezorgd dat de coffeecorner ook op de Veldhovenring aanwezig is, in een kleinere variant. Zo wordt het maken van de latte machiatto’s en cappuccino’s niet verleerd.

We kwamen er achter dat veel cliënten eigenlijk niet precies van elkaar weten wat voor werk ze doen. Zo is het idee ontstaan om de cliënten een spreekbeurt te laten doen over zijn/haar werkplek. Cliënten leren elkaar zo beter kennen, maar ook een stukje ‘hoe presenteer of vertel je iets aan een ander’.

Ook is er een poster gemaakt voor alle cliënten van ons team. Op de poster staat: Ik ben oké. Daarbij een oproep in een brief dat ze de poster voor hun raam kunnen hangen en er een selfie of foto van mogen maken die ze dan sturen naar de Spoorzone. Het zou leuk zijn als deze poster binnen Amarant breed gedeeld zou worden. Hoe tof als bij verschillende voorzieningen, collega’s, kantoren etc. deze poster te zien zou zijn!"

Ook leuk om te lezen

Andere ervaringsverhalen

  1. “Samen zetten we er de schouders onder”

    Op een voorziening in Rijsbergen wonen 11 cliënten met ernstige meervoudige beperking in de leeftijd van 45 - 85 jaar. “Wij kunnen cliënten niet uitleggen wat er aan de hand is”, vertelt begeleider Marjolein. “Maar ze voelen natuurlijk wel aan dat alles anders is.”

    Lees het verhaal van Marjolein
  2. Vergeet-me-nietjes voor cliënten van dagbesteding

    Alle cliënten van dagbesteding Tongerlose Hoef ontvangen binnenkort een Vergeet-me-niet-plantje. De medewerkers bedenken van alles om de band met hun cliënten te onderhouden. De dagbestedingen zijn dicht, maar er leven allerlei alternatieven om cliënten thuis een mooi en zinvol dagprogramma te bieden. ‘’Het is belangrijk betrokken bij elkaar te blijven. En te laten zien dat we aan elkaar denken.”

    Lees het verhaal van Marie-Thérèse
  3. Een extra knuffel voor Eli

    Hoe is het om in deze tijd je familie niet meer te kunnen bezoeken? Frans Robben (74) is de oudste broer van Eli (65). Eli heeft Down en is mentaal beperkt. Hij praat niet, is licht dementerend, behoorlijk doof en hij ziet bijna niets. Op Hamerstraat 2 wordt hij al jarenlang liefdevol verzorgd.

    Lees het verhaal van Frans