Bart Kuijpers is ’24 uur per dag’ bezig met het coronavirus. “Ik coördineer alle medische vragen, beantwoord  talloze telefoontjes, beoordeel meldingen, begeleid de zorg voor zieke cliënten en voer testen uit. Is één van mijn eigen patiënten ziek, dan ben ik de behandelend arts. Ook ben ik samen met de managers verantwoordelijk voor de maatregelen die worden genomen op de afdelingen. Thuis volg ik het nieuws en houd ik mijn medische kennis bij. Op alle niveaus ben ik bezig met Covid-19.”

Crisisteam

Wanneer besefte Bart dat het coronavirus een grote impact zou hebben op Amarant? “Het was een kwestie van tijd tot het virus in Nederland zou opduiken, maar ik was verrast dat het eerste coronageval in Tilburg was. Dit kwam wel heel dichtbij. Toen ik 2 dagen later op zaterdagochtend samen met andere zorgorganisaties werd uitgenodigd voor een crisisoverleg met de veiligheidsregio wist ik: er gaat iets gebeuren en het is groter dan we dachten.”

Amarant had al een crisisteam ingesteld waar Bart als medisch inhoudelijke deskundige bij aansloot. Vanuit het crisisteam coördineert hij alle medische vraagstukken in de organisatie. “Als arts VG weet ik wat er speelt op de werkvloer en heb ik het overzicht. Ieder crisisoverleg geef ik een terugkoppeling van de huidige stand van zaken. Samen met directie en beleidsmedewerkers bepalen we het beleid en de regels rondom corona die ik weer uitzet binnen organisatie. Geen makkelijke taak, want zoals Rutte al zei: met 50% van de kennis moeten we 100% van de besluiten nemen.”

"Medewerkers met lichte klachten werkten door om de continuïteit van zorg te waarborgen. Maar wel met alle risico’s van dien. Een groot dilemma."

Onrust

In het begin van de uitbraak was er veel onduidelijkheid over de besmettelijkheid en het verloop van Covid-19. “Alles was nieuw. Het beleid en de regels veranderden van dag tot dag en dat zorgde voor veel onrust. Medewerkers waren bang voor besmetting en we hadden een beperkte hoeveelheid beschermende materialen tot onze beschikking. Hoe verdeel je dat eerlijk en rationeel? Hoe ga je daar zuinig mee om als het nodig is? Ook waren er in het begin geen testen beschikbaar voor cliënten en medewerkers. Medewerkers met lichte klachten werkten door om de continuïteit van zorg te waarborgen. Maar wel met alle risico’s van dien. Een groot dilemma. Nu kunnen medewerkers wel getest worden. Daar hebben we hard ons best voor gedaan.”

Persoonlijke benadering

Bart en zijn team doen er alles aan om de organisatie in deze tijd zo goed mogelijk te ondersteunen.  “Als er sprake is van emotie en angst, is een persoonlijke benadering belangrijk. Bij een besmetting bel ik met de groepen, de managers, het EVA-team en de verwanten om alles uit te leggen. Die gesprekken zijn soms schrijnend. Bijvoorbeeld als je een ouder moet vertellen dat zijn of haar kind het virus heeft. Of wanneer je uit moet leggen dat iemand zijn of haar dierbare niet mag bezoeken. Dat is heel heftig.”

Positieve ontwikkeling

Gelukkig neemt het aantal coronagevallen binnen Amarant af. “Een positieve ontwikkeling, maar dit levert ook weer nieuwe dilemma’s op: hoe schalen we de maatregelen op een juiste manier af? Wanneer gebruiken we nog wel en wanneer geen beschermende kleding? Hoe kunnen we de bezoekregeling versoepelen? Vragen waar we de komende tijd samen een antwoord op moeten vinden”, aldus Bart.

 

Ook leuk om te lezen

Andere ervaringsverhalen

  1. Een extra knuffel voor Eli

    Hoe is het om in deze tijd je familie niet meer te kunnen bezoeken? Frans Robben (74) is de oudste broer van Eli (65). Eli heeft Down en is mentaal beperkt. Hij praat niet, is licht dementerend, behoorlijk doof en hij ziet bijna niets. Op Hamerstraat 2 wordt hij al jarenlang liefdevol verzorgd.

    Lees het verhaal van Frans
  2. Alternatieve dagbesteding; van Pokémons vangen tot cappuccino maken

    Sinds de dagbestedingen dicht zijn, ontstaan overal binnen Amarant mooie initiatieven voor een alternatieve dagbesteding aan huis. Een paar collega’s geven in hun eigen woorden een sfeerbeeld van wat er zoal georganiseerd wordt. Van Pokémons vangen tot cappuccino maken.

    Lees het verhaal van Serviceteam Willem II, Biesveld en De Spoorzone
  3. Luisterend oor voor NAH-cliënten en hun partners

    Activiteitencentrum Breda biedt normaal gesproken dagbesteding en structuur aan thuiswonende mensen met niet-aangeboren hersenletsel. Nu de dagbesteding is weggevallen, lopen de eenzaamheid en spanningen bij de cliënten op. “We bellen wekelijks onze 80 cliënten om het leed achter de voordeur te verzachten”, vertelt persoonlijk begeleider Irene Hokke-Grauss.

    Lees het verhaal van Irene