Ineke werkt veertig jaar bij Amarant: "Ik kan ervoor zorgen dat mensen zich gelukkiger voelen"

Ineke heeft passie voor haar vak, voor haar cliënten en voor Amarant, waar ze al 40 jaar actief is. Ervoor zorgen dat cliënten goed in hun vel zitten, vindt ze het mooiste wat er is. “Iedereen is anders en heeft andere begeleiding nodig. Bij de een is dat het in stand houden van vaardigheden die ze beheersen, bij de ander is het toewerken naar meer integratie in de maatschappij."

Ineke was nog erg jong toen ze de HAVO afrondde en na ging denken wat ze voor beroep wilde uitoefenen. “Mijn decaan van destijds had een vakantiebaantje geregeld voor me bij Amarant. Hij vond dat dit goed bij me paste. Ik was zelf nog erg zoekende, maar ging toch een kijkje nemen. Dat beviel goed, ik vond het werk erg leuk.”

Ondertussen had Ineke zich ingeschreven voor een opleiding als secretaresse en startte ze met deze studie. “Dat was verschrikkelijk. Gelukkig belde het afdelingshoofd van Amarant of ik terug wilde komen. Ik zei meteen ja.” Sinds die tijd werkt ze – met een kleine tussenpauze van 2,5 jaar – al veertig jaar bij Amarant. Ineke is persoonlijk begeleidster op een prachtige woonlocatie aan het Theresiaplein. Hier begeleidt ze 12 gedeeltelijk zelfstandig wonende cliënten. “Er wonen hier mensen tussen de 40 en 66 jaar met een verstandelijke beperking die hier mogen genieten van een geborgen thuis. Een plek waar warmte en huiselijkheid voorop staat.”

"Als mensen goed in hun vel zitten, is het goed"

Ervoor zorgen dat cliënten goed in hun vel zitten, vindt Ineke het mooiste wat er is. Dat doen ze bij Amarant door een persoonlijk plan te maken met een cliënt en eventueel hun familie. “Iedereen is anders en heeft andere begeleiding nodig. Wij leveren maatwerk en kijken per individu wat voor hem of haar fijn is en hoe we bepaalde doelen gaan bereiken. Bij de een is dat het in stand houden van vaardigheden die ze beheersen om zich veilig te kunnen voelen, bij de ander is het toewerken naar meer integratie in de maatschappij. We vinden het vooral belangrijk dat iedereen hier een zinvolle dagbesteding heeft.”

Door die individuele begeleiding boekt Ineke resultaat met haar cliënten. “We hebben een cliënt die eerder altijd wegliep. De begeleiders op de vorige locatie waar zij zat, durfden haar niet eens zelfstandig van A naar B te laten lopen. We gingen onderzoeken waarom zij steeds wegliep en dat bleek te zijn omdat ze koffie en friet wilde. Dus gaven we haar de sleutel, kochten een Senseo en gingen we een paar keer per maand naar de frietzaak. Nu doet ze dit allemaal zelfstandig en heeft ze voor haar gevoel een vrijer leven.”

"Ik heb het allermooiste beroep van de wereld."

"Ik hou van jou"

Dat dit beroep perfect voor Ineke is, blijkt wel. “Ik speel een rol in het leven van mensen en zorg dat zij zich gelukkiger voelen. Dat contact maken met mensen is zo mooi. En het fijne: ik hoef daar niks voor te doen, dat zit in me als mens. De oprechte belangstelling in een ander: voor mij zou dit de eerste voorwaarde zijn om überhaupt in de zorg te mogen werken.”

Ineke krijgt dan ook prachtige reacties van haar cliënten. “Een bewoonster zei eens tegen mij dat ze van me hield, gewoon omdat ik haar zo goed hielp. Ze zei dat ik een ‘krachtig wijffie’ ben. Doordat ik mezelf ben, bouw ik een band op met die mensen.” Maar ook een andere cliënt gaf Ineke een prachtig compliment. “Zij lag op de bank met haar voeten op tafel. Dus ik vroeg of ik dat ook mocht doen. Ze zei: tuurlijk, je bent toch thuis?! Dat cliënten hun thuis ook als mijn thuis zien is een prachtig compliment.”

En zo zijn er meer verhalen die Ineke voor altijd bij zullen blijven. Bijvoorbeeld over de familie die ze ooit herenigde. ‘’We hebben een cliënt met een autistische beperking. Alleen haar zus kwam nog op bezoek. De rest van de familie niet meer omdat deze cliënt haar familie regelmatig straal voorbij liep. Dan ga je met zo’n familie in gesprek en leg je de beperking van de cliënt uit. Zij zou mij namelijk ook zo voorbij lopen omdat dit onderdeel is van haar beperking. Mensen met autisme gaan vaak recht op hun doel af en zien niet wat er om zich heen gebeurt. Uiteindelijk zat de familie hier met tranen in hun ogen omdat ze weer herenigd waren met hun zus. Nu gaat ze regelmatig bij haar familie op bezoek.”

"Als medewerker van Amarant heb je een stem."

"Ik blijf dit tot mijn pensioen doen"

Ineke zit op haar plek en is overtuigd dat ze dit tot haar pensioen blijft doen. Ze vindt Amarant dan ook een hele fijne organisatie om voor te werken. “Amarant is een gigantisch grote organisatie, maar als je de directeur wilt spreken, zit hij zo snel mogelijk nog met ons in een Teams-meeting.’’

Dat persoonlijke contact dat Ineke heeft met haar cliënten, komt dus ook terug in de communicatie met managers en de directie. “Als medewerker van Amarant heb je een stem. De beleidsbepalers baseren hun plannen op basis van wat wij ze vanaf de werkvloer meegeven. Daardoor heeft Amarant voor ons een erg fijne faciliterende rol.”

Ook geeft ze aan dat het sociale vangnet bij Amarant groot is. “Je hebt hier veel doorgroeimogelijkheden en als er iets is, kun je altijd met een coach praten. Als je zelf wilt en inzet toont, zijn de mogelijkheden bij Amarant eindeloos.”

Dit interview is afgenomen door de redactie van Tilburg.com.

Ineke

Ook leuk om te lezen

Andere ervaringsverhalen

  1. Wanneer heb jij voor het laatst iemand laten schaterlachen?

    Annebel is 29 jaar, werkt alweer 12 jaar bij Amarant en is doorgegroeid van persoonlijk begeleider naar senior begeleider binnen de divisie Specialistische Zorg. Ze werkt samen met haar team heel hard om het cliënten, die op leeftijd zijn, goed naar de zin te maken. “Mijn hart smelt als een cliënt, die zich verbaal niet kan uitdrukken, naar me lacht!”

    Lees het verhaal van Annebel
  2. Wanneer heb jij voor het laatst iemand écht aandacht gegeven?

    Tom, gestart als zij-instromer, werkt inmiddels 5 jaar bij Amarant. Hij helpt mensen met een licht verstandelijkie beperking en ernstige psychische problemen. Zijn doel is ervoor zorgen dat cliënten toewerken naar zelfstandigheid en een zo rustig en veilig mogelijk leven kunnen leiden. “Ik voel waardering vanuit cliënten. Het zorgen voor een ander is echt leuk om te doen.”

    Lees het verhaal van Tom