Op Gouwberg 9 vinden ze het leuk om iets extra’s voor en met de cliënten te doen. Dit kan variëren van naar het zwembad gaan tot aan een viering op het terrein. Maar wanneer er een tekort is aan begeleiders en vrijwilligers zijn de mogelijkheden hierin helaas beperkt. Daarom zijn de medewerkers op deze voorziening samen gekomen en hebben een 'noodplan' op papier gezet. Dit plan is gemaild naar ouders. Hierin konden zij aangeven waar hun wensen lagen voor het bieden van extra handjes in de zorg.

“Tijdens de jaarlijkse zomer barbecue hebben we dit met de ouders besproken. Vrijwel elke ouder reageerde hier positief op. Wel was het voor ons allebei nog zoeken hoe we het beste gebruik konden maken van elkaars kwaliteiten.” Linda geeft aan dat sommige ouders aangaven dat zij het prettig vonden dat er activiteiten vroegtijdig in de agenda gezet worden. Andere ouders vinden het geen probleem als je ze 15 minuten voor het zwemmen belt dat er eigenlijk nog handjes te kort zijn.

Door de inzet van ouders hebben we hiervoor geen extra begeleiding nodig.

“Het is voor ons ook nog wennen dat de ouders zo enorm betrokken zijn. Ze willen allemaal heel graag helpen. Het zit eigenlijk ook nog niet goed in ons systeem. Dat is iets wat wij nog moeten leren. Wanneer er iemand nodig is, wijzen wij elkaar als collega’s er nu gelukkig al op dat de ouders ook gebeld kunnen worden”, zegt Linda met een grote glimlach op haar gezicht.

Linda geeft aan dat ze dit voornamelijk proberen zodat ze zo min mogelijk gebruik hoeven maken van flexmedewerkers en ZZP’ers. Eigenlijk is dit ook niet mogelijk. Zolang ze het op deze manier op kunnen vangen blijven ze de ouders inzetten waar ze nodig zijn. “Bijvoorbeeld het zwemmen met de cliënten is een extra activiteit waar we sinds september mee begonnen zijn op de voorziening. Door de inzet van ouders hebben we hiervoor geen extra begeleiding nodig.”

Een van de ouders die helpt op de voorziening is José. Zij geeft aan dat ze het juist prettig vindt als de begeleiding haar taken geeft. “Zo weet ik wat belangrijk is om te doen en kan ik lekker aan het werk!” Zelf komt ze meerdere keren per week de was van haar zoon ophalen. “Thomas weet al gelijk hoe laat het is als hij mij binnen ziet lopen. We pakken dan de waszak en lopen door naar de wasmachine. Hierbij helpt hij mij met de was in de zak te stoppen. Daarna weet hij ook dat we naar buiten gaan. Het liefste zou hij soms willen dat ik mijn koffie laat staan en gelijk met hem mee ga.”

Josée helpt haar zoon Thomas