Wet zorg en dwang

De afspraken zijn een eerste stap in het vereenvoudigen van de Wzd en het stappenplan. En daarmee in het verminderen van de administratielast voor medewerkers. Dat is hard nodig. Amarant maakt zich zorgen over de regeldruk in de zorg. Met de nieuwe afspraken wordt een begin gemaakt om de regelgeving te verbeteren, maar ze gaan nog niet ver genoeg. Zie voor een nadere toelichting de brief van de VGN die door Amarant wordt ondersteund.

Wat gaat er veranderen?

De Bestuurlijke Afspraken Wzd maken het mogelijk om meer maatwerk toe te passen. Zo kunnen we, in overleg met de cliënt of diens vertegenwoordiger, bepalen op welke termijn we de onvrijwillige zorg evalueren (nooit langer dan zes maanden). En welke deskundige we conform de bestuurlijke afspraken daarbij betrekken. Daarnaast zijn afspraken gemaakt die de rechtspositie van cliënten versterken. Zoals het beter betrekken van cliënten of vertegenwoordigers bij de besluitvorming over onvrijwillige zorg. Hierbij hoort ook het informeren van cliënten over de cliëntenvertrouwenspersoon Wzd (cvp) en de mogelijkheid om een ‘second opinion’ aan te vragen.

Terug naar de bedoeling van de wet

Uitgangspunt voor Amarant is dat de cliënten zoveel mogelijk vrijheid houden om zelf hun leven in te richten. Onze visie op onvrijwillige zorg is ‘nee, tenzij …’. Deze visie staat ook centraal in de Wet zorg en dwang. In de praktijk blijkt echter dat de uitvoering naar de letter van de wet knelt. We hopen dat de toekomstige wetswijziging hier fundamentele veranderingen in brengt. Zodat medewerkers op basis van vertrouwen en professionele richtlijnen de ruimte krijgen om professionele afwegingen te maken. Uiteraard in dialoog met cliënten en vertegenwoordigers.