"Ik ben blij waar ik nu sta"
In 2010 werd Ad Uitdehaag op vakantie in Frankrijk getroffen door een ernstige hersenbloeding. Pas drie weken later werd hij in Nederland wakker uit zijn coma. “Ik mag echt blij zijn dat ik er nog ben. Maar het herstel viel niet mee. Met de hulp van Amarant kijken mijn partner en ik weer vol vertrouwen naar de toekomst.”
Na het ziekenhuis ging Ad naar het revalidatiecentrum. “De linkerkant van mijn zicht was weg, dus ik zag alleen wat er rechts gebeurde. Ik was heel mijn oriëntatie kwijt en raakte verdwaald in de gangen van het revalidatiecentrum. Ik was blij dat ik na mijn revalidatie weer naar huis mocht. Maar eenmaal thuis merkte ik dat ik eigenlijk bijna niets meer kon.”
Frustratie
Ad kon zijn werkzaamheden als monteur van landbouwwerktuigen niet meer oppakken. “Ik werkte graag en veel. Toen dat weg viel, was dat heel heftig. Alles kostte zoveel concentratie en energie. Dat hadden ze me niet verteld bij de revalidatie. Ik had zoveel frustratie en woede naar mezelf. ‘Waarom lukt het nou niet meer en waarom doet mijn hoofd het niet meer?’ Ik voelde me echt waardeloos en nutteloos. Ook voor mijn vrouw was het ontzettend moeilijk. Zij moest alles draaiende houden en ook nog zorg om en met mij. Zij raakte overbelast.”
"De herkenning die ik vond bij de andere deelnemers, heeft me echt geholpen."
Herkenning
“Een jaar na mijn cva regelde mijn zus ambulante hulp bij Amarant. Hierdoor kreeg ik meer inzicht in mijn klachten. Dat gaf helderheid. Ik volgde daarnaast alle modules van Hersenz: cognitieve training, fysieke training, psychomotore therapie en we kregen thuisbehandeling. De herkenning die ik vond bij de andere deelnemers, heeft me echt geholpen. Mijn vrouw had veel baat bij de partnermodule, zo leerde zij beter omgaan met mij en de situatie.”
Bij Hersenz leerde Ad onder andere om zijn energie beter te verdelen. “Ik ging altijd te ver en voel de signalen nog steeds niet goed aan. Maar ik neem nu beter mijn rust en ga elke dag in de middag even naar bed. Hersenz heeft mij veel inzicht gegeven en ook een stukje acceptatie. Frustratie ervaar ik soms nog wel, maar weet nu hoe ik dit kan laten zakken.”
Vertrouwen
Inmiddels doet Ad leuk vrijwilligerswerk en krijgt hij nog ambulante begeleiding van Amarant. “Mijn ambulant begeleider helpt mij de dingen vast te houden die ik heb geleerd heb. Zij is iemand waarbij ik mijn hart kan luchten als ik ergens tegenaan loop. Ik ben blij waar ik nu sta doordat ik de stap richting de juiste hulp gezet heb. Ik kijk samen met mijn vrouw met vertrouwen naar de toekomst.”
Ook leuk om te lezen
Andere ervaringsverhalen
-
Anita en Anke ontdekken samen nieuwe mogelijkheden
Door niet-aangeboren hersenletsel (NAH) moest Anke van Ham (53) uit Etten-Leur een groot deel van haar zekerheden opgeven. Bij Amarant herontdekt ze zichzelf.
Lees het verhaal van Anita en Anke -
"Hier ben ik onder lotgenoten"
Roos Soeleiman kreeg op 61-jarige leeftijd een zwaar herseninfarct. Na drie dagen kwam ze bij bewustzijn. Ze zag het verdriet in de ogen van haar dochter en nam zich voor: “Wat er ook gebeurt, ik kom er bovenop.” In het activiteitencentrum van Amarant werkt ze aan een nieuwe toekomst.
Lees het verhaal van Roos -
"Ik heb weer meer grip op mijn dagelijks leven"
In 2016 raakt Rianne Uijtdewillegen (63) uit Roosendaal zwaargewond bij een ongeval. Inmiddels gaat het weer stukken beter met haar, mede dankzij de behandeling bij Hersenz.
Lees het verhaal van Rianne