Jelle vertelt: “Met kerst had ik echt ruzie met haar. Ik geloofde niet dat Jezus terug zou komen op aarde. Mijn opa komt toch ook niet terug? En mijn broer ook niet!”

Angeliet gaat verder: “De juf wilde hem straf geven omdat hij niet gelovig was. Toen was de maat vol voor mij en is Jelle naar een andere school gegaan, waar meer tijd en ruimte was om te leren in een tempo dat hij aankon.”

 

Problemen

Inmiddels zit Jelle in de derde klas van praktijkschool De Zwaaikom. “Het ging een tijdje niet goed met hem”, zegt Angeliet. “Hij werd bedreigd door een jongen die hij kende van de skatebaan. Jelle zag hem als zijn maat, maar hij had veel problemen. Als Jelle niet deed wat hij wilde, werd hij bedreigd. Een neef moest tussenbeide komen, anders was Jelle gekeeld. Toen heb ik direct aangifte gedaan bij de politie.” Jelle vertelt: “Soms word ik ook gepest om het verdriet dat ik heb. Mijn opa is overleden. Hij was geweldig. Hij was er altijd en wilde overal mee naartoe. Ik kon hem alles vragen. Mijn oudere broer heb ik niet gekend. Hij was te vroeg geboren en mijn moeder heeft hem moeten begraven. Maar ik draag het nog steeds met me mee. Door het pesten maakte ik veel ruzie. Toen dat te ver ging, werd ik doorverwezen naar psycho-motorische therapie. Daar schoot ik niet veel mee op. Dankzij de begeleider van mijn moeder kwam ik terecht bij een training van Idris: de module ‘Dit ben ik’. Dat is psycho-educatie over LVB, voor jongeren en ouders samen. Daar leer je vooral kijken naar waar je wel goed in bent. Ik heb die module samen met mijn moeder gevolgd.”

Droom

Jelle heeft hierdoor een enorme groeisprong gemaakt. Hij heeft geleerd om zijn grenzen aan te geven en is assertiever en zelfstandiger geworden. “Ik heb met lotgenoten verhalen kunnen delen”, vertelt hij. “Zo kwam ik erachter dat ik niet de enige ben die met rottigheid zit. Nu kan ik weer naar de toekomst kijken. Op school gaat het sinds de zomervakantie een stuk beter. Er zijn nog steeds vakken die ik niet geweldig vind, maar sommige dingen zijn echt geweldig. Mijn favoriete onderdeel is alles wat met de tuin te maken heeft.” Jelles droom is dan ook om hovenier te worden. “Het lijkt me wel eng om werk te zoeken. Ik kan daar vast wel hulp bij gebruiken.” Hulp is ook wat Jelle mist bij vakken waarbij het niet zo lekker gaat. Als er teveel zelfstandig werken bij komt kijken, wordt het lastig voor hem. “Bij de module leerde ik de beeldspraak van grote en kleine Ollie: van buiten lijk ik groot, maar van binnen ben ik een klein jongetje.”

Jelle Meijer: Een beperking is geen reden om niet je best te doen!
Een beperking is geen reden om niet je best te doen!

Praten helpt

“Ik kan beter met een probleem omgaan als ik er met iemand over kan praten. Dat kan ik gelukkig goed met mijn moeder. Zij is voor mij onmisbaar. Ik hoop dat andere mensen met een beperking zich door mijn verhaal kunnen richten op wat ze wél kunnen. Dat vind ik belangrijk. Je moet je niet achter je beperking verschuilen. Een beperking is geen reden om niet goed je best te doen! Het helpt als mensen je complimenten geven. Op school merk ik het verschil. Het zou helpen als onderwijzers dezelfde module volgen die ik heb gevolgd. Dan snappen ze beter wat er omgaat in de hoofden van hun leerlingen. Daar wordt iedereen gelukkiger van!”

Paula Jorritsma-Verkade: “Ik vind het waanzinnig stoer van Jelle en Angeliet om hulp te vragen. Het heeft hem veel gebracht en het is tof dat hij zijn kennis dankzij de Krachtenbundel kan delen. Zo kan hij lotgenoten laten weten dat ze er niet alleen voor staan!”

Geschreven door: Paula Jorritsma-Verkade, wethouder gemeente Woudrichem
Voor het eerst verschenen in de Krachtenbundel.

Ook leuk om te lezen

Andere ervaringsverhalen

  1. Het verhaal van Carlo: 'Muziek maakt me blij'

    Carlo is cliënt bij Idris (nu: Amarant). Hij was vroeger in de klas en thuis vervelend en praatte ontzettend veel, bij Idris ging dit beter. Tijdens muziektherapie heeft hij veel geleerd en is muziek zijn grootste passie geworden.

    Lees het verhaal van Carlo
  2. Thera en gezin zetten stappen door STEK

    Lars woont sinds een paar jaar op doordeweekse dagen bij STEK in Best. Toen hij bijna vijf jaar was, werd vastgesteld dat hij een motoriek van een 2-jarige had en kreeg hij onder meer de diagnose Asperger.

    Lees het verhaal van Thera