Weer op eigen benen staan

Het is 2018 als het slechter gaat met Carsten. “Ik raakte mijn baan kwijt door een faillissement, zat daardoor ineens zonder werk nadat ik 22 jaar voor eenzelfde bedrijf had gewerkt. Door mijn scheiding woonde ik op dat moment in een studio." Hij dreigde dakloos te worden maar dat gebeurde gelukkig niet. Door dat alles raakte hij zichzelf volledig kwijt. Door een samenloop van omstandigheden kwam hij bij de Emmaus terecht, dit is woon/werk gemeenschap voor mensen die dak / thuisloos zijn. Daar ging het goed maar merkte hij ook dat hij niet vooruit kwam en tegen dingen aanliep.

Met de hulpvraag of in het kader van Autisme, is Carsten naar de huisarts gestapt. Vanuit die vraag is Amarant in beeld gekomen. Bij Amarant heeft Carsten zich uiteindelijk laten testen op autisme. Uit deze tekst kwam dat hij een sociale angst stoornis had. Daarnaast kwam er uit dat hij zwakbegaafd ben. Zelf vindt hij zelf niet zo fijn klinken, dus noemt hij het een langzamer verwerkend brein.

 “Bij het therapeutisch centrum hebben ze toen heel veel testen gedaan, dat was fijn want dan krijg je zicht op waarom je bepaalde dingen doet zoals je ze doet." Niet veel later kwam er een spoedwoning voor Carsten in Breda vrij, bij Gageldonk. Daar kreeg hij ambulante begeleiding vanuit Amarant. Op deze plek merte Carsten dat hij gelijk opbloeide. Gageldonk was een soort community voor spoedzoekers waar je twee jaar mocht wonen. Wel moest je daar je steentje bijdragen aan de community én blijven zoeken naar woonruimte. Door de zijne, warme groep mensen daar voelde Carsten zichzelf er helemaal thuis.

In 2022 aan het begin van de zomer, is hij gestart met de eerste groepsschema therapie. Hierdoor leerde hij zichzelf beter kennen. Deze therapie heeft hij in juli 2024 afgerond. Tijdens en na deze therapieën is hij samen met de therapeut gaan kijken hoe hij dit toe kon passen in zijn dagelijks leven. De warmte en de saamhorigheid bij zowel de Gageldonk als de therapieën heeft hij dan als zeer prettig ervaren. Na afronding van deze therapie volgde PMT. Het ging steeds een stukje beter en dus was het tijd voor een volgende stap: zijn eigen stekkie.

Vanaf het moment dat Carsten zelfstandig woont kwam de ambulante zorg nog één keer per maand langs. “Toen hebben we afgesproken om wat minder vaak langs te komen en wat vaker te bellen, omdat ik niet zo veel zorgvragen meer had." Er liepen op dat moment gesprekken over werk en persoonlijk ging het ook steeds beter met Carsten. Niet veel later voelde het voor hem allemaal als klaar. Een hoofdstuk dat wordt afgesloten. Nu staat hij op eigen benen. Dat voelt voor hem soms spannend, maar ook heel goed. Hij is weer waar hij wil zijn en hoopt mensen aan te sporen om hulp te zoeken en aan de slag te gaan met zichzelf door het delen van zijn verhaal.

"Je kunt een beter leven krijgen als je hulp zoekt en aanpakt . Kijk maar naar mij. Ik ga nu met mijn voormalig therapeuten mee als ervaringsdeskundige." Carsten gaat nu mee als ervaringsdeskundige om mensen die niet weten hoe een sociale angststoornis en trager werkend brein werkt, vertellen hoe hiermee om te gaan. Hij merkt dat mensen die uitleg gekregen hebben er zoveel meer waardering en respect voor hebben naderhand, daar doet hij het voor. Als je eigenwaarde wil en weer lekker wil gnieten van het leven, ga in therapie het helpt écht!