Samen anders doen | Mike bij Hofke 3
Wat doe je wanneer er extra handen nodig zijn, er geen personeel ingehuurd kan worden en er niet voldoende vrijwilligers zijn? Dan ga je net als de manager bij Hofke 3 out of the box denken!
Hofke 3 is een complexe groep met cliënten gevestigd op de Leijakker in Rijsbergen. Doordat het een complexe groep is, zijn er veel taken die gedaan moeten worden. Zo waren de begeleiders voorheen veel in de keuken bezig met bijvoorbeeld het klaarzetten van het eten en de vaatwasser in- en uitruimen en is er een lange lijst met neventaken naast de reguliere werkzaamheden. Dit alles komt opgeteld uit op een fulltime werkweek. Om deze reden is er gekeken naar de inzet van een woonondersteuner, die de huishoudelijke taken mee op kan pakken en bestellingen kan doen, zoals het incontinentiemateriaal en het eten voor de avondmaaltijd.
De inmiddels 2 weken werkzame Mike Stoop heeft al ruim 10 jaar ervaring met de zorg vanwege familieomstandigheden. Daarnaast heeft hij lange tijd als vrijwilliger gewerkt met dementerende ouderen. Bij zijn vorige werkgever werd zijn contract beëindigd, dit gaf hem een kans om verder te gaan kijken binnen de zorg.
"Gelijk bij het eerste gesprek dacht ik; hier wil ik werken"
Mike: "Het eerste gesprek wat ik met de manager gehad had, was gelijk een goed gesprek. Na afloop hiervan had ik al de gedachte: 'hier wil ik werken!' Alleen ontbrak bij mij de ervaring in de gehandicaptenzorg. Om die reden heb ik vooraf een dag meegelopen op Hofke 3.”
Takenpakket
De taken welke Mike als woonondersteuner toegewezen heeft gekregen zijn verdeeld over de twee groepen waar Hofke 3 uit bestaat. "Zo doe ik op dinsdag de bedden verschonen van de A-kant en op donderdag de bedden verschonen van de B-kant. Voorheen deden de begeleiders dit. Er is een takenplan voor mij gemaakt waarin ik de vrije hand heb gekregen. Wanneer het beter uitkomt om eerst te strijken in plaats van te vegen, kan dat allemaal.”
Debbie, senior begeleider Hofke 3, geeft een casus als voorbeeld waarin blijkt dat Mike al niet meer weg te denken is op de voorziening. “Mike werkt van maandag tot en met vrijdag. Dat betekent dat wij de weekendwas zelf moeten opruimen. Althans, dat is wat wij de eerste weken nog in ons systeem hadden zitten. Totdat er op zaterdagmiddag een grote escalatie plaatsvond op kant A van de woonvoorziening. Cliënten waren geschrokken, begeleiding had hard gewerkt en allemaal waren we toe aan rust. Toen beseften we pas dat we de was konden laten liggen tot maandag. Dan zou Mike er weer zijn.”
“Een hele verademing”
Debbie geeft aan dat het fijn is wanneer Mike een oogje mee in het zeil houdt tijdens activiteiten. “Dat is een hele verademing, maar de eindverantwoordelijkheid blijft bij de groepsleiding.” Er kan in de toekomst wellicht gekeken worden of Mike bij ziekte ook bij zou kunnen springen bij diensten die niet opgelost kunnen worden.
“Het allerbelangrijkste vind ik dat ik lekker mijzelf kan blijven, dat ik aandacht heb voor de mensen om mij heen en echt iets toe kan voegen. Zo heb ik vorige week alle kasten op de kamers een poetsbeurt gegeven. De begeleiding heeft hier geen tijd voor, maar ik kan dit werk voor hen oppakken", aldus Mike.
"Het is belangrijk dat iemand binnen het team past en rust met zich meebrengt. Want ook de cliënten moeten zichzelf fijn voelen bij een persoon op de voorziening." Debbie geeft aan dat het voor hen echt een perfecte match is. "Er wordt nu al geroepen: wij hebben Mike!"