“Als ik er ben hebben de zorgmedewerkers hun handen vrij”

Dat we veel baat hebben bij vrijwilligers in de zorg is inmiddels bekend. Daarom delen we graag het succesverhaal van Ilona, vrijwilligster op Logeerhuis ’t Dijkje in Tilburg.

“Mensen helpen, dat zit echt in mij”
De dochter van Ilona, Richelle, is werkzaam als begeleider op Logeerhuis ’t Dijkje. “Doordat Richelle zo enthousiast vertelt over de cliënten leek dit voor mij de perfecte locatie om vrijwilligerswerk te gaan doen. Sinds september 2020 ben ik werkzaam als vrijwilligster op deze locatie. Van nature ben ik iemand die het zorgen in zich heeft zitten. Ik wil graag mensen helpen die zelf iets niet kunnen. Als ik dat dan voor ze over kan nemen of bij iemand werk uit handen kan nemen vind ik dat heel fijn.”

Het vinden van de juiste balans
“Een paar keer per maand kom ik langs bij het Logeerhuis. Het is fijn dat ik zelf aan kan geven wanneer het past in mijn agenda en hoeveel tijd ik heb. Dat kan ik grotendeels zelf bepalen. De ene keer ben ik hier een hele dag, de andere keer is het maar een paar uur.” Richelle, de dochter van Ilona geeft aan “als mama hier is, neemt ze ons echt werk uit handen. Al is het maar voor een paar uurtjes. Bijvoorbeeld Sem is een jongentje bij ons op de groep die veel van je aandacht kan vragen. Als mama als vrijwilligster hem die aandacht kan geven, kunnen wij onze tijd aan de andere cliënten besteden.”

Tijdens het interview zit Ilona in de bank met Sem, een jongen van 9. Ze kijken samen naar het plafond. Daaraan hangt een lange lichtsnoer met allemaal verschillende kleuren lichtjes. Hij maakt handgebaren waarmee hij bedoelt het aan en uitzetten van de lampjes.

De waardering die zij uit iets kleins halen zoals een momentje samen op de bank thee drinken, daar doe je het voor.

Wat kan je als vrijwilligster bieden?
Bij het logeerhuisje was de nood voor een vrijwilliger erg hoog. Ilona vertelt hoe zij het ervaart om iets te bieden als vrijwilligster. “Ik merkte uit de verhalen van mijn dochter dat ze echt iemand nodig hadden. Als ik dan kijk naar mijn eigen kinderen, zijn ze soms best verwend. Dat wil ik de kinderen hier ook kunnen bieden. Misschien niet materialistisch, maar wel door hen aandacht te geven. De kinderen die hier zitten, genieten meer van het leven dan anderen. Dat merk je echt in het gedrag, dat is zo mooi om te zien. De waardering die zij uit iets kleins halen zoals een momentje samen op de bank thee drinken, daar doe je het voor. Het hoeft niet altijd groot te zijn.

Ilona vertelt over de andere taken die ze uitvoert op het Logeerhuis. “Naast de fijne momentjes samen, doe ik ook wel eens een activiteit met de cliënten. Regelmatig als ik kom zorg ik dat er al iets aan het avondeten gedaan is. Samen met de cliënten gaan we dan aan tafel zitten en snijden we vast wat groente. Wanneer het mooi weer is, vinden de cliënten het ook fijn om naar buiten te gaan. Zo gaan we wel eens wandelen richting het Wandelbos. Bij de meeste cliënten merk je dat ze dat leuk vinden. Bij sommigen is het wat moeilijker te begrijpen.

“Als afsluiting zou ik mee willen geven dat je er niet te veel van moet verwachten, maar alles wat je er van de kinderen terugkrijgt is mooi meegenomen. Mijzelf geeft het absoluut voldoening als ik hier ben!”

Ook vrijwilliger worden? Informeer dan naar de mogelijkheden bij onze recruiter vrijwilligers Mariëlle Coppens via marielle.coppens@amarant.nl.

 

Ook leuk om te lezen

Andere ervaringsverhalen

  1. Frans en Cees: pelgrimsreis naar Lourdes verbindt cliënten en vrijwilligers

    Dankzij onze Dienst Geestelijke Verzorging en met hulp van een aantal sponsoren, waaronder de Stichting Vrienden van Amarant, togen 46 cliënten en 36 vrijwilligers in het najaar van 2017 naar het Zuid-Franse bedevaartsoord Lourdes.

    Lees het verhaal van Frans en Cees
  2. Kristel is vrijwilliger bij Amarant: "Raymond en Clazien horen er echt bij"

    Kristel is al jaren verbonden aan Amarant als vrijwilliger. Zo’n tien jaar geleden maakte ze kennis met de verstandelijk beperkte Raymond en het klikte meteen. Regelmatig eten ze gezellig samen of gaan ze eropuit. Sinds eind 2016 onderneemt Kristel ook leuke dingen met Clazien. En wat bijzonder is: Raymond en Clazien kunnen het ook erg goed met elkaar vinden. Dus eten ze inmiddels geregeld met z’n drietjes of gaan ze samen naar evenementen.

    Lees het verhaal van Kristel
  3. Suzanne is al dertien jaar vrijwilligster: "De lach op het gezicht van een kind, daar doe je het voor"

    Ze is moeder van vier kinderen, werkt als zorgverlener en is ondanks haar drukke leventje ook al dertien jaar vrijwilligster bij Amarant. We hebben het over de 35-jarige Suzanne van der Kammen. Wij spraken Suzanne over haar vrijwilligerswerk. “Het liefste wil ik voor altijd vrijwilligster bij Amarant blijven.”

    Lees het verhaal van Suzanne