Tom begeleidt mensen naar een zelfstandiger leven: "Ik draag eraan bij het leven van iemand anders makkelijker te maken"

Tom, gestart als zij-instromer, werkt inmiddels 5 jaar bij Amarant. Hij helpt mensen met een licht verstandelijkie beperking en ernstige psychische problemen. Zijn doel is ervoor zorgen dat cliënten toewerken naar zelfstandigheid en een zo rustig en veilig mogelijk leven kunnen leiden. “Ik voel waardering vanuit cliënten. Het zorgen voor een ander is echt leuk om te doen.”

Tom is net 22 als hij op het Helicon MBO slaagt voor de opleiding stad en wijkmanagement. Hij is in dubio: moet hij nu gaan werken of verder studeren op het HBO? Uiteindelijk gaat hij speuren op het internet en komt hij een leuke vacature tegen bij Amarant. “Ik las het verhaal en de competenties waar je aan moest voldoen en dacht: dit kan zomaar iets voor mij zijn. Ik wist niet wat ik kon verwachten, maar solliciteerde en ging een dagje meelopen. Heel eerlijk: ik wist niet dat er mensen bestonden met zulke problematieken. Maar uiteindelijk vond ik het een hele mooie uitdaging.”

Hij neemt de baan aan, volgt via Amarant een zorgopleiding en kan direct aan de slag als begeleider complex intensieve behandeling. Dit wordt ook wel een zij-instroomtraject genoemd. Op het Daniël de Brouwerpark helpt hij licht verstandelijk beperkte mensen met ernstige psychische problemen. Denk aan autisme, schizofrenie, hechtingsstoornissen en verslavingsproblematieken. Daar heeft hij tot op dit moment geen enkele spijt van. “Ik ga iedere dag met veel plezier naar mijn werk. Geen enkele dag is hetzelfde. Ik zit goed op mijn plek en blijf dit de komende tijd nog zeker doen!”

"Ik voel waardering vanuit cliënten."

"Wat voor jou en mij heel normaal is, is voor mijn cliënten een gigantische stap"

Tom begeleidt nu zo’n 3,5 jaar dezelfde groep mensen, bestaande uit tien heren en vier dames tussen de 21 en 53 jaar. “Wij zijn een behandelgroep en ons belangrijkste doel is ervoor zorgen dat onze cliënten toewerken naar zelfstandigheid, hun vaardigheden in stand houden en een zo rustig en veilig mogelijk leven kunnen leiden. Wat voor jou of mij heel normaal is, is voor mijn cliënten een gigantische stap. Denk bijvoorbeeld aan boodschappen doen of een keertje met de trein naar familie.”

En dus bekijkt Tom samen met zijn collega’s per individu welke aanpak het beste bij hem of haar past om afgesproken doelen te bereiken. “Dat is voor ons erg belangrijk. We kijken wat de behoefte van de cliënt is en hoe we dit het beste kunnen invullen. Ieder mens is anders en heeft een andere aanpak nodig. Dat geldt ook voor de mensen die ik begeleid.”

Dit maatwerk wordt gewaardeerd. “Voor veel van onze cliënten ben ik echt hun maatje. Zo noemen ze me ook. Daarnaast merk ik dat ze tegen me op kijken. Dan zeggen ze: jij hebt een huis, een vriendin en een kindje. Jij hebt alles. Terwijl zij op hun manier ook dingen bereiken waar ze echt trots op kunnen zijn.”

"Voor veel van onze cliënten ben ik echt hun maatje."

"Ik kan dingen makkelijk loslaten"

Naast de problemen waar Tom zijn cliënten iedere dag mee moeten dealen, hebben ze meestal al veel meegemaakt. “We hebben hier mensen wonen die in detentie hebben gezeten of een hele tijd in een gesloten inrichting zaten. Ook wonen hier mensen die vroegtijdig uit huis zijn geplaatst en al vele jaren in een woongroep leven. Ieder mens heeft zijn of haar eigen levensverhaal. Hierdoor laten zij ook gedrag zien dat wij ons niet voor kunnen stellen. Maar door de juiste behandeling weten we hen weer op het goede spoor te krijgen. Dat maakt mij wel vrolijk.”

Het op de rit krijgen van mensen gaat uiteraard met vallen en opstaan. “We krijgen natuurlijk ook te maken met verbale agressie en heel af en toe ook met fysieke agressie. Maar zij weten niet beter en kunnen hun emoties en gevoelens niet goed uiten. Daar werken we dus aan.”

Zo noemt Tom een voorbeeld met een stoplicht. “Voor mijn dienst vraag ik altijd op welk licht het stoplicht bij hen staat. Bij groen zijn ze relaxt, bij oranje hebben ze wat frustraties en als het rood is, weet ik dat ze hoog in hun emoties zitten. Dan vraag ik hoe bepaalde gevoelens en emoties tot stand zijn gekomen en werken we daaraan. Dit kan doormiddel van het aanbieden van rust op hun kamer of door nabijheid te geven. Iedere situatie is dan ook weer anders. Je ziet echt dat cliënten stappen maken in hun agressieproblemen en dat vind ik mooi om te zien.”

Toch geeft Tom toe dat het af en toe ook wel lastig is. “Dan word ik voor alles en nog wat uitgemaakt wat je niet zou pikken als iemand dit op straat tegen je zou zeggen. Maar ik ben professioneel en doordat ik rustig ben, kan ik die situaties altijd goed oplossen. Door het werk dat ik doe, leer ik anders met zulke situaties omgaan en kan ik heel bewust handelen. Ook heb ik het geluk dat ik dingen makkelijk los kan laten.”

"Ik vind het heel belangrijk om met cliënten te lachen."

"Humor is enorm belangrijk"

Tom begeleidt zijn cliënten de dag door. Ook daarin bieden Tom en zijn collega’s maatwerk. “De een moeten we wekken zodat hij of zij op tijd aan het ontbijt zit, met de andere roken we een sigaretje en een derde helpen we met zijn of haar vertrek naar de dagbesteding. We stellen alles in staat om de mensen rustig door de dag te laten komen.”

Daarin heeft Tom een belangrijke troef die hij vaak inzet: humor. “Ik vind het heel belangrijk om met cliënten te lachen. Dat zorgt voor een relaxte sfeer. Daarnaast kun je met humor ook een hoop problemen oplossen. Door middel van humor spiegel ik af en toe het gedrag van mijn cliënten en dat werkt.”

Dit doet Tom niet alleen, maar met een heel team aan begeleiders, een behandelaar en leidinggevenden. “Ik vind Amarant een hele fijne organisatie om voor te werken en op mijn locatie werken we met een hecht team. We doen het samen en staan altijd voor elkaar klaar.”

Dit interview is afgenomen door de redactie van Tilburg.com.

Ook leuk om te lezen

Andere ervaringsverhalen

  1. Wanneer heb jij voor het laatst iemand iets nieuws geleerd?

    Ineke heeft passie voor haar vak, voor haar cliënten en voor Amarant, waar ze al 40 jaar actief is. Ervoor zorgen dat cliënten goed in hun vel zitten, vindt ze het mooiste wat er is. “Iedereen is anders en heeft andere begeleiding nodig. Bij de een is dat het in stand houden van vaardigheden die ze beheersen, bij de ander is het toewerken naar meer integratie in de maatschappij."

    Lees het verhaal van Ineke
  2. Wanneer heb jij voor het laatst iemand laten schaterlachen?

    Annebel is 29 jaar, werkt alweer 12 jaar bij Amarant en is doorgegroeid van persoonlijk begeleider naar senior begeleider binnen de divisie Specialistische Zorg. Ze werkt samen met haar team heel hard om het cliënten, die op leeftijd zijn, goed naar de zin te maken. “Mijn hart smelt als een cliënt, die zich verbaal niet kan uitdrukken, naar me lacht!”

    Lees het verhaal van Annebel